Wonderland

Hello wszystkim :)
Dzisiaj post według drugiego (znacznie mniej udzielającego się) autora :)
Trochę dawno mnie tu nie było, ale tak się akurat składa, że w końcu mam coś do pokazania :)

Niedawno pojawiło się filmowe wyzwanie w Kreatywnym Kufrze,
którego tematem jest „Alice in Wonderland” Tima Burtona.
A ponieważ film lubię i chętnie do niego wracam, nie było żadnego problemu,
żeby wczuć się w klimat i stworzyć coś „szalonego”.
I tak oto powstał wisior inspirowany magiczną i nierealną Krainą Czarów,
z poskręcanymi drzewami, kolorowymi grzybami i wybujałą roślinnością :)

To druga wykonana przeze mnie rzecz w technice wire wrapping – pierwszy był krabik,
ale robiło się go zupełnie inaczej i na pewno nie był tak bardzo wymagający.
Teraz pierwszy raz zmierzyłem się z przeciąganiem drutu, młotkowaniem, oplataniem,
oksydowaniem, robieniem kulek palnikiem, malowaniem ogniem…
… krótko mówiąc: pierwszy raz ze wszystkim :-)
Więc nie powinno nikogo dziwić to, że wisior robiony był całkowicie metodą prób i błędów
(i muszę przyznać, że popełniłem ich w trakcie całkiem sporo, ale to raczej nieuniknione,
skoro momentami w ogóle nie wiedziałem co robię i do czego to prowadzi) :-)

Wisior jest całkiem sporych rozmiarów: ma 6cm średnicy,
a zrobiony jest głównie z miedzianego drutu (kilka różnych grubości).
Całość jest oksydowana, cieniowana i „malowana” ogniem.
Główną część zajmuje drzewo, które specjalnie wygląda tak „nieudolnie” i „pokracznie”
(po prostu miało być utrzymane w burtonowskiej konwencji:))
Do gałęzi dołączone są kryształki bicone i fire polish  w kilku żywych kolorach.

Moją największą „dumą” są natomiast malutkie grzybki, ręcznie wytaczane z drewna,
a później malowane, cieniowane, złocone i lakierowane na błysk.
Są też chyba najbardziej kosztowną częścią wisiora, bo podczas prac nad nimi
zepsułem naszą niezastąpioną miniszlifierkę, co później zemściło się nawet podwójnie…
Po oksydowaniu wisior zrobił się kompletnie czarny (to akurat normalne), ale nie miałem czym go wypolerować i usunąć nadmiaru oksydy. „Dremel” zepsuty, a ręcznie nie chciało drgnąć…
Ale, jak to mówią: „potrzeba matką wynalazków” – więc włożyłem końcówkę czyszczącą
w wiertarkę udarową kupioną kiedyś w Biedronce – i pasowała :-)
A potem to dopiero była jazda… Oficjalnie odradzam polerowanie biżuterii za pomocą wielkiej 3-kilogramowej wiertarki – nie próbujcie tego w domu :-)
Jak widać, wisior rodził się w bólach, ale w końcu można powiedzieć, że coś tam wyszło :)

Od ogółu do szczegółu pokazany jest na zdjęciach.
W celu powiększenia wystarczy kliknąć i przeniesiecie się prosto do Krainy Czarów :)

A poniżej jeszcze „czyste” zdjęcia z namiotu bezcieniowego:

Wisior zgłaszam na wyzwanie tematyczne w Kreatywnym Kufrze:

(inspiracja w postaci skoncentrowanej: tutaj)